Komentarz (prasowy) – krótka, zwarta i wyrazista forma wypowiedzi, zawsze sygnowana imieniem i nazwiskiem. Komentarz odnosi się do informacji, jednak musi zostać wyraźnie od niej oddzielony. Komentarz od informacji w prasie oddziela się np. ramką, inną czcionką, poddrukiem.
Rodzaje komentarza:
- Odautorski – wyraźnie oddzielony od poprzedzającej go informacji,
- Zestaw komentarzy będący sondą – w Polsce tzw. „dwugłosy na temat”, forma rzadko spotykana,
- Komentarz nie pochodzący bezpośrednio od autora tekstu – komentarz pochodzi od osoby trzeciej, autor jedynie opisuje wydarzenia,
- Komentarz jako opinia fachowca – opinia dotycząca jednego wydarzenia lub oceniająca kilka wydarzeń składających się na dane zjawisko społeczne (np. ekonomiczne, polityczne, kulturalne, sportowe)
- Komentarz jako zbiór komentarzy – skomentowanie wydarzeń opisanych wewnątrz numeru przez innych autorów, jest wprowadzeniem do numeru pisma.
- Komentarz jako artykuł wstępny – najczęściej jest to autokomentarz szefa pisma lub redaktora prowadzącego do treści, które zostały zawarte w piśmie.
- Komentarz analityczny/wyjaśniający – charakteryzuje się brakiem autorskiej pointy. Dziennikarz posługuje się językiem chłodnym, którego celem jest jedynie wyjaśnienie zjawiska czy wydarzenia.
- Komentarz o zwielokrotnionej perswazji – rodzaj komentarza, który przyjmuje formę felietonu. W tekście dominują emocje, nie fakty. Często brakuje racjonalności, rzeczowego poukładania argumentów sprzyjających tezie autora. Ten rodzaj komentowania często możemy spotkać u dziennikarzy sportowych.
Opracowane na podstawie Słowniczka pojęć przygotowanego przez redaktora Andrzeja Niczyperowicza w ramach zajęć z Gatunków dziennikarskich na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa.