Podwaliny święta kobiecości
Początków Dnia Kobiet możemy się doszukiwać już w starożytnym Rzymie, gdzie w pierwszym dniu marca obchodzono Matronalia. Matrona oznacza po łacinie kobietę zamężną, posiadającą dzieci, tak więc tego dnia oddawano cześć bogini Junonie, która symbolizowała wszelkie cnoty niewieście, płodność i macierzyństwo. Wszystkie te cechy składały się wówczas na definicję kobiecości i zgodnie z tradycją mąż obdarowywał swoją małżonkę jakimś miłym upominkiem. Ciekawe jest również to, że nie tylko kobiety zamężne obchodziły ten dzień, ale również niewolnice i prostytutki. Wszystkie niewiasty opuszczały swoje domy, ubierały najlepsze szaty i wraz z kwiatami podążały do świątyni Junony, gdzie po złożeniu ofiary modliły się o zdrowie, szczęśliwe małżeństwo, otoczenie rodziny opieką, liczne potomstwo i poród bez komplikacji.
Tylko pochwała kobiecości, czy jednak coś więcej?
Pierwsze obchody Międzynarodowego Dnia Kobiet były związane z ruchami robotniczymi, aktywnie działającymi w Ameryce Północnej i Europie, a zapoczątkowała je Socjalistyczna Partia Ameryki. Odbyły się one 28 lutego 1909 r. w Stanach Zjednoczonych i miały za zadanie upamiętnienie nowojorskiego strajku pracownic przemysłu odzieżowego, do którego doszło 8 marca 1857 roku.
Tego dnia 5 tysięcy kobiet postanowiło przeciwstawić się fatalnym warunkom pracy i wszcząć protest, walcząc o skrócenie zmiany i równouprawnienie względem zarobków. Wydarzenia te miały tragiczny finał, ponieważ właściciel fabryki tekstylnej, chcąc ograniczyć zainteresowanie zakładem i całą sytuacją, postanowił zamknąć strajkujące szwaczki w zakładzie. Wybuchł wówczas pożar, w wyniku którego życie straciło 129 pracownic.
W 1910 roku II Międzynarodówka Socjalistyczna na zjeździe w Kopenhadze podjęła decyzję o ustanowieniu Międzynarodowego Dnia Kobiet, który miał podkreślać walkę płci pięknej o równouprawnienie i prawa wyborcze. Początkowo nie ustalono jednej, konkretnej daty obchodów i w wielu państwach były one ruchome, np. w Niemczech 1911 roku świętowano 19 marca. Późniejszą inspiracją, co do ustalenia oficjalnego Dnia Kobiet 8 marca, była właśnie pamięć o wspomnianym wyżej strajku.
Czemu tak wielu Polakom Dzień Kobiet kojarzy się z PRL-em?
Odpowiedź na to pytanie jest stosunkowo prosta i nietrudno się domyślić, że to właśnie okres PRL-u był ,,latami świetności’’ obchodzenia Dnia Kobiet w Polsce. Jednak święto służyło wówczas głównie celom propagandowym, ponieważ symbolizowało istotną rolę kobiet w przeróżnych aspektach socjalistycznego spojrzenia na życie społeczne, gospodarcze oraz zawodowe.
Hucznie świętowano w zakładach pracy , gdzie pracownicom wręczano goździki, następnie tulipany, a także, co może dziś odrobinę szokować, rajstopy. Wybór prezentów wiązał się z faktem, iż Dzień Kobiet stanowił okazję do uzupełnienia braków w zaopatrzeniu, tak więc decydowano się na praktyczne prezenty i często padało także na ręczniki, ścierki, czy też kawę.
Dlaczego Dzień Kobiet jest wciąż tak ważny?
8 marca to data, która ma upamiętniać historię kobiet walczących o swoje prawa i równe traktowanie w każdej dziedzinie życia. Upowszechnianie historii kobiet jest bardzo ważne, ponieważ podkreśla ich znaczenie w procesach społecznych, politycznych, czy gospodarczych. Powinniśmy pamiętać o tym, że płeć piękna miała ogromny wkład np. w rozwój wielu cywilizacji, a niestety nie w każdym państwie obywatele zdają sobie z tego sprawę. Dzień Kobiet stanowi doskonałą okazję do refleksji nad tym, jak wiele pracy panie musiały włożyć na przestrzeni lat, by wywalczyć sobie chociażby prawa do głosowania i jak dużo jeszcze potrzeba, by na całym świecie kobiety były traktowane na równi z mężczyznami.
